Lęk separacyjny, czyli co zrobić jak pies nie chce zostawać sam w domu? W dzisiejszym artykule skupimy się właśnie na powszechnym problemie behawioralnym, którym jest lęk separacyjny. Pies chce spędzać czas ze swoim opiekunem i jest to całkowicie naturalne. Niestety niektóre psiaki odczuwają bardzo intensywne, negatywne stany lękowe w sytuacji, kiedy opiekun wychodzi.
Na pewno nie jest to przyjemne, ponieważ martwimy się o swojego przyjaciela i nie chcemy zostawiać go samego. Z drugiej strony musimy funkcjonować, wyjść do pracy lub załatwić jakieś sprawy. Jak sobie z tym poradzić?
Lęk separacyjny – czym jest?
O lęku separacyjnym możemy mówić w każdej sytuacji, kiedy nasz pies reaguje negatywnie na sygnały, że opuszczamy dom lub pomieszczenie. Intensywność jest różna i bardzo indywidualna. Niektóre psy tylko cicho popiskują jak zostają same. Inne mogą dostawać bardzo gwałtownych ataków skakania i wokalizowania nawet w sytuacji, kiedy opuszczamy tylko jeden pokój. Czasami psy reagują włącznie na fakt zostawania samemu. Inne mogą mieć negatywne uczucia już na same sygnały, że wychodzimy. Na przykład wyć już po zauważeniu, że ubieramy buty.
W skrócie lęk separacyjny to problem, w którym pies reaguje negatywnie na rozłąkę z opiekunem. Warto zauważyć, że niektóre psy reagują wtedy, kiedy zostają całkowicie same. Inne tylko w sytuacji, kiedy opuszcza ich główny opiekun.
Najczęstsze przyczyny lęku separacyjnego
Jak widać problem jest kompleksowy, ma różne podłoża i objawy. Przyczyny również mogą być różne w zależności od psa.
- nadmierna opieka nad psem w początkowej fazie aklimatyzacji, przez co pies nie posiadł umiejętności pozostawania samemu
- brak odpowiedniej nauki zostawania samemu
- brak nauki kontrolowania swoich emocji, przez co pies nie potrafi sobie radzić w sytuacji kryzysowej
- lęk uogólniony u psa, który nie został rozwiązany i jedną z jego form jest właśnie lęk separacyjny
- wyuczenie się psa, że negatywne reagowanie na wyjście opiekuna może spowodować, że opiekun zrezygnuje z wyjścia (forma manipulacji)
- nuda i brak możliwości odreagowania stresu
- niska pewność siebie u psa, który nie potrafi sobie radzić bez wsparcia opiekuna
- brak umiejętności samodzielnego działania, przez co pies nie potrafi sobie radzić bez bycia kierowanym przez opiekuna
Przyczyny mogą być naprawdę różne, ale większość związana jest z brakiem pewnych umiejętności u psa lub brakami we wczesnym wychowaniu i szkoleniu.
Jak pomóc psu, który ma problem z lękiem separacyjnym?
Problem z lękiem separacyjnym to na pewno nic przyjemnego. Ani dla nas, ani dla naszego psa. Dla opiekuna to duży dyskomfort, często również konieczność kłótni z sąsiadami, którym przeszkadza psia wokalizacja. Zdarzają się również zniszczenia, które pies robi w ataku paniki. Dla psa to również problem, ponieważ pozostawanie samemu wiąże się z ogromną ilością stresu.
Sposoby pomocy psu zależeć będą od intensywności i skali problemu. W przypadku, kiedy pies bardzo niszczy lub robi sobie krzywdę warto skorzystać z pomocy profesjonalisty. Behawiorysta może pomóc w wielu problemach i szczególnie warto zwrócić się o pomoc, jeśli skala zachowania psa jest naprawdę negatywna. Bez wprowadzenia odpowiedniego planu terapeutycznego trudno będzie sobie poradzić samodzielnie. Przy takim lęku separacyjnym najlepiej znaleźć behawiorystę w swojej okolicy lub skorzystać z konsultacji online.
Jeśli problem jest jeszcze na wczesnym etapie, a zauważone zachowanie psa ma średni poziom intensywności to warto spróbować działać na własną rękę. Chociaż i tutaj wskazana jest konsultacja behawioralna.
Z jakich metod korzystać?
Rozwiązanie problemu z lękiem separacyjnym zależne jest od przyczyn. Do najskuteczniejszych rozwiązań należą:
- jeśli nasz pies ma problem z emocjami to warto spróbować szkolenia (szczególnie komendy przedłużone jak siad lub leżeć), które zbuduje relację z naszym psem i pozwolą mu zdobyć kompetencje i pewność siebie
- dobrym rozwiązaniem jest również spróbowanie protokołu relaksacyjnego np: https://zyciezpsem.pl/protokol-relaksacyjny-dla-psa-jak-uspokoic-psa/
- idealnie sprawdzą się także maty węchowe, które uczą psa samodzielności, budują pewność siebie i dają zajęcie w czasie naszej nieobecności
- zwiększenie aktywności fizycznej przed naszym wyjściem również bywa dobrym wyborem, aby pomóc psu trochę ochłonąć
- w przypadku problemów na tle lękowych często stosuje się codzienną rutynę, aby zapewnić psu maksymalną stabilizację
Powyższe to tylko przykładowe rozwiązania. Każdy pies jest inny, tak samo przyczyny jego problemów. Musimy świadomie spojrzeć na psa i zastanowić się jakie są powody jego zachowania, a następnie pomóc mu rozwiązać wewnętrzne problemy. Pies nie chce się tak zachowywać i nie jest to jego wina, dlatego naszym zadaniem jest mu pomóc.